Inhoudsopgave
- Inleiding
- Pluto in Tweeling generatie: van 1883 tot 1913
- Pluto in Kreeft generatie: van 1913 tot 1937
- Pluto in Leeuw generatie: van 1937 tot 1958
- Pluto in Maagd generatie: van 1958 tot 1971
- Pluto in Weegschaal generatie: van 1971 tot 1983
- Pluto in Schorpioen generatie: van 1983 tot 1995
- Pluto in Boogschutter generatie: van 1995 tot 2008
- Bronvermelding
Inleiding
Voordat ik mijn verhaal begin wil ik eerst graag toelichten vanuit welk standpunt ik “de mens” bezie. Ons dagelijks bewustzijn is een gebied van meningen en theorieën. Het gebied van het onbewuste is het gebied van de instincten, het gebied van het onmiddellijke en feilloze gevoels-weten van wat er nodig is. Het gebied van het Zelf is het gebied van de bewuste en vanzelfsprekende waarheden, die unaniem worden ervaren door allen die volledig een zijn met het voltooide Geheel. Ik zie de mensheid als een grote Goddelijke krachtenbundel (zo boven, zo beneden); de mensheid is een volmaakt gerichte eenheid in delen.
Het thema tijd verdient ook wat toelichting. Als mensen tijd ervaren als de fataliteit van het vergaan, is dat een andere beleving dan de holistische beleving, waarbij tijd gezien wordt als het voortbrengen van totaliteiten.
Iemand met een negatief tijdsbegrip ziet elke verandering als een stap naar de dood; voor die mensen is alles lijden en alles eigenlijk tevergeefs. Ik ga uit van het positieve tijdsbegrip en zie de tijd als eeuwige geboorte van “totaliteiten”, die als zodanig niet hoeven te sterven maar met elkaar verbonden blijven, zodat door samenwerking steeds grotere totaliteiten in het proces vorm zullen krijgen (evolutietheorie). Door op te gaan in dat universele bewustzijn kan iemand functioneren als een organisch deel in dat grotere geheel, je bewust zijnd van de onsterfelijkheid binnen dat geheel. Als de mens zich niet meer tegen de tijd verzet, maar daarentegen de scheppende boodschap aanvaart, dan wordt elk moment gezien als een geboorte. Iemand die scheppend leeft, beleeft een altijd durend proces van voltooiing van totaliteiten en zal in principe de begrenzingen van het moment niet ontvluchten.
Het leven is fascinerend, vooral als je de verbanden leert zien tussen de kosmos en het leven hier op aarde. In relatie met andere mensen kom je vele facetten tegen, die je aan het denken zetten. Een van de facetten waar ik het meest door geboeid ben geraakt is de tijdgeest. Vanuit een holistisch-astrologische denkwijze wordt die tijdgeest bepaald en probeer ik vragen als “Hoe staan mensen in het leven?” en “Wat bezielt hen nu echt?” te benaderen.
De potentiële kwaliteiten voor ontwikkeling in een specifiek leven kunnen we uit de geboortehoroscoop aflezen. De werkelijke ontwikkeling en evolutie hangt af van de respons van het individu (vrije wil) op de kosmische ervaringscycli (astrologisch meetbaar) ofwel wat doet iemand met de mogelijkheden die hem geboden worden.
Er zijn veel mensen, die niet echt vrij zijn. Ze zitten in patronen gevangen; ze zijn opgevoed met de waarden en normen van de ouders of opvoeders, die in de meeste gevallen in een andere tijd geboren zijn. Deze waarden en normen zijn natuurlijk erg waardevol om als basis te dienen, maar dan begint het eigen leven, de eigen invulling en het vorm geven aan de bezieling, die uniek is voor elk individu.
Het lopen van je eigen pad, is het doel in je leven, je ultieme levensdoel. De Maansknopen geven dat pad aan in de horoscoop, maar Pluto is verantwoordelijk voor de bezieling van dit pad, de gigantische strijd en mogelijke groei en de transformaties, die het bewandelen van dit pad kleuren.
De stand van Pluto vertelt ons over de verborgen terreinen van de levenskracht. We kunnen dit ook in verband brengen met de eisen die de evolutie stelt, met de diep weggeborgen geheugenbank in het bewustzijn van elk menselijk wezen. Dit heeft ook te maken met de (lots)bestemming van de geboorte van de geest, de tijd van komst op deze aarde, de speciale gave en het vermogen, alsmede het aandeel in historische gebeurtenissen.
We moeten dit echter zien als een deel van wat het bewustzijn moet leren en zo hebben alle tijdperken en generaties hun eigen lessen. De weg die wij te gaan hebben, is dus een deel van het esoterische, het verborgen gebied waar iedereen doorheen moet. Het is geen gemakkelijke opgave die weg goed en zuiver te definiëren en te volbrengen, want het aardse denken overschaduwt maar al te vaak de karmische taak En met de karmische taak bedoel ik niet alleen het werken aan de eigen persoonlijkheid, maar ook jezelf wijden aan de uitbreiding van het werelddenken en het inzetten van levensenergie voor zaken die de toekomst van de mensheid betreffen, een verdieping van bewustzijn dus eigenlijk.
Evolutionair verandert de mens vanzelfsprekend, zodat er in de loop der tijd een ander soort mens ontstaat met een hoger bewustzijnsniveau. Het is wellicht aardig te melden, dat Pluto pas op 22 januari 1930 om 5.00 uur GMT ontdekt werd in het Flagstaff observatorium in Arizona (op een fotografische plaat door Clyde Tombaugh). De radix van Pluto vertoont een Zon/Mercurius conjunctie op 1.27 graden Waterman in het 5e huis. Is dat geen mooi “toeval” dat juist ik (met mijn AC op deze graad) mijn afstudeeropdracht maak over Pluto? .
De kerngedachte achter de hemelse bestemming is: zo boven, zo beneden. Wij behoren tot “beneden” maar we zijn geschapen om de machtige wil van God te vervullen, waarbij aan ieder goddelijk wezen een taak is toevertrouwd. Een ziel komt en gaat en laat de kwaliteit van haar wezen achter; dit is onuitwisbaar en van essentieel belang binnen de gestelde evolutietheorie. Trouw zijn aan jezelf is dus het belangrijkste wat er is, want anders is dit evolutionaire proces een onmogelijke opgave. Dit is de basis van het werkschema van de geest en dit is wat de evolutie van ons verlangt.
Omdat de planeet Pluto dit proces beheerst wil ik analyseren en helder krijgen wat dit nou eigenlijk voor de mensheid betekent. Wanneer Pluto in een ander teken komt verandert de tijdgeest dus wezenlijk. Inzicht in deze materie brengt inzicht in ons functioneren, onze omgang met andere mensen en onze persoonlijke groei en leefkwaliteit. Wel wil ik hieraan nog toevoegen, dat ik mij zal beperken tot het duiden van Pluto in de tekens, dus niet de specifieke en persoonlijke lessen, want daar is de huispositie van Pluto echt voor nodig; vandaar dat het onmogelijk is om dit mee te nemen in een algemene inleiding.
Bij bepaalde leeftijden hoort een bepaalde tijdgeest. Mensen, die tijdens een andere tijdgeest geboren zijn, zijn andere wezens, denken en handelen anders, worden op een andere manier bezield; kortom ze zijn een stapje verder in de evolutie. Als de relatie tussen mensen dus goed en respectvol verloopt, kunnen de mensen heel veel aan elkaar hebben, veel van elkaar leren en geweldige ervarings- en transformatie-processen doormaken.
Tijdens de overgangsperioden van Pluto is het noodzakelijk goed na te gaan waar deze planeet exact in de horoscoop staat. Aangezien een planeet ook nogal eens retrograde loopt – dus als het ware weer terugloopt in een teken – is het mogelijk dat hij gedurende een bepaalde periode tijdelijk teruggaat in het oude teken. Daarom luistert het nauw om precies te weten in welk teken Pluto zich bevond op het moment van geboorte.
Hieronder zal ik de thema’s per generatie kort samenvatten, zodat het evolutionaire proces duidelijk en inzichtelijk wordt gemaakt.
Tot slot zij vermeld, dat de hierna volgende beschrijvingen voor een belangrijk deel gebaseerd zijn op het werk van Jeff Green (Pluto, de evolutie van de ziel).
Pluto in Tweeling generatie: van 1883 tot 1913
Deze generatie is op de aarde gekomen om informatie, feiten en gegevens te verzamelen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van en de nadruk op het verstand en het intellect. Het besef van individualiteit werd ontdekt en daaraan werd persoonlijke waarde en betekenis ontleend, waardoor men zich emotioneel stabiel en zeker voelde. Deze mensen hebben veel nieuwe ervaringen opgedaan, waardoor ze hun ideeën en concepten hebben verruimd over wie en wat ze zijn in verhouding tot hun fysieke omgeving. Ze hebben hun mentale vermogens en intellectuele vaardigheden om hun bestaan logisch te ordenen goed ontwikkeld. Deze generatie heeft duidelijk een sterke behoefte om namen te geven aan en classificaties aan te brengen in een overigens fenomenale wereld. In de diepste betekenis is het een oerbehoefte om de natuurwetten van onze wereld te kennen om te kunnen begrijpen hoe alles in elkaar zit. De natuurlijke intellectuele nieuwsgierigheid van deze generatie heeft hen in staat gesteld – in hun eigen evolutionaire perspectief – verder te bouwen op het idee dat ze hebben ontwikkeld over wie ze dachten te zijn en denken nu te zijn. Ze verlangen naar een pakhuis vol feiten en veel informatie over hun wereld, zodat ze een logisch raamwerk of samenhangende superstructuur kunnen opbouwen van ideeën die rationeel en empirisch hun plaats in de omgeving verklaren. Ze willen echt alles weten en nemen geen genoegen met delen van informatie. Het verlangen is niet echt uitgegaan naar de “diepe” betekenis van de feiten, of anders gezegd, naar kennis van de metafysische en kosmologische wetten. De aandacht is gericht op feiten die met de zintuigen kunnen worden geverifieerd. Door hun omgeving te kennen, kennen deze mensen zichzelf. Enerzijds heeft deze generatie de evolutionaire behoefte om het intellectuele kader te verruimen. Anderzijds heeft het verlangen naar emotionele zekerheid geleid tot het verlangen en de behoefte om een fundament te storten dat als uitgangspunt voor die expansie kan dienen. Het probleem is nu, dat het verlangen naar expansie, om steeds meer informatie of feiten te verzamelen, cyclisch tot de situatie leidt dat de nieuwe kennis rechtstreeks het bestaande fundament ondergraaft. Deze mensen voelen gelijktijdig zowel een aantrekking als een weerzin tegen het verlangen naar nieuwe ervaringen of informatie. Ze ontkomen er derhalve niet aan keuzen te maken over welke informatie wel opgenomen zou moeten worden en welke niet. De continue wisselwerking met anderen doet een voortdurende noodzaak ontstaan om de eigen ideeën aan te passen, hetgeen inhoudt dat ze steeds meer feiten nodig hebben om in steeds groter detail het “gehele plaatje” van zichzelf en de wereld waarin ze leven te kunnen verklaren. Het probleem is dat deze mensen het gevoel hebben dat ze nooit genoeg weten. Hierin schuilt het gevaar, dat ze door de bomen het bos niet meer zien. Zich verloren en onzeker voelend kunnen ze wanhopig op zoek zijn naar een concreet feit waarmee ze zich kunnen identificeren en dat ze van henzelf kunnen noemen. Ze zullen zich bewust moeten worden van het feit, dat er een intrinsieke grens is aan wat de empirisch ingestelde geest in en uit zichzelf kan weten.
Het polaire teken van deze generatie is Boogschutter, wat wil zeggen dat de evolutionaire intentie voor dit leven het ontwikkelen van de intuïtieve vermogens is, als tegengesteld aan een intellect dat hoofdzakelijk belang stelt in empirische feiten. Deze noodzakelijke ontwikkeling van de intuïtie eist dat ze hun constant druk bezige geest leren kalmeren. Een van de voornaamste wegen waarlangs deze mensen hun geest onder controle kunnen krijgen en tot rust brengen, is doorkneed te geraken van een allesomvattend filosofisch en metafysisch besef en wel in dat stelsel dat hun op instinctief niveau het zinnigst voorkomt. Door dat te doen kunnen ze zich intuïtief vasthouden aan een centraal holistisch principe, dat als verankeringspunt kan dienen voor al die stukjes informatie die door hun hoofd tollen. Dit richtsnoer maakt het hun mogelijk alle feiten te groeperen in het licht van de “waarheid” van die ene filosofie of levensbeschouwing waarmee ze zich hebben geïdentificeerd, maar waak ervoor dat die versie niet als het enige geldige stelsel wordt beschouwd.
Ook hebben deze mensen een sterke neiging te wachten op een gedachte en idee van iemand anders om zo een opstapje te kunnen maken naar het verkondigen van hun eigen standpunt of hun eigen stappen te verwezenlijken. Uiteraard kan deze dynamiek leiden tot gesprekken, die in feite nergens uitkomen. Het kan tot discussies keiden waarin alle partijen erop uit zijn elkaar van het eigen gelijk te overtuigen, zonder serieus in te gaan op of te luisteren naar de ander. Deze mensen moeten leren zich actief op te stellen in plaats van alleen maar te reageren. Een actieve opstelling is overwogen actie. Evolutionair gezien zullen deze mensen zich geleidelijk aan bewust worden van het verschil tussen meningen en datgene wat waar is, waarbij hun leerweg is vertrouwen te hebben en gelijkwaardigheid te leren; ze moeten leren communiceren, dus ook leren luisteren.
Pluto in Kreeft generatie: van 1913 tot 1937
Deze generatie streeft ernaar een evolutionaire les van zekerheid te leren in plaats van emotionele zekerheid te ontlenen aan een factor buiten zichzelf. Voor de meeste mensen is dit echter niet gemakkelijk en daarom zullen de meesten geboren worden in een periode waarin ze situaties ervaren die emotionele schokken ten gevolge hebben, zodat ze worden gedwongen zich terug te trekken (oorlogen). Het kan ook zijn dat een of beide ouders geen begrip hebben voor de aangeboren individualiteit van deze mensen, zodat hun emotionele behoeften vaak niet door de familie wordt gezien en erkend. Op die wijze worden deze mensen op zichzelf teruggeworden (in deze generatie komen veel mensen voor die naar kostschool zijn gestuurd). Als kind zijn deze mensen zeer kwetsbaar, omdat ze nog nauwelijks een besef hebben ontwikkeld van de individualiteit. Het zelfbeeld wordt in hoge mate beïnvloed door de ouders en de omgeving. De onzekerheid waarmee deze mensen geboren worden creëert een bodemloze put met betrekking tot de hoeveelheid koestering die ze nodig hebben om zich zeker te voelen. Evolutionair gezien is het wel noodzakelijk dat deze mensen door die emoties gaan juist wegens nog niet geleerde lessen van innerlijke zekerheid en minimale afhankelijkheid van de buitenwereld. Alle emotionele moeilijkheden, en de daarmee verbonden pijn, worden dwangmatig in verschillende mate van intensiteit en verwachting geprojecteerd op anderen. Hoe intiemer die persoon wordt met iemand anders, hoe intenser de projecties en verwachtingen zullen zijn. De kringloop zal zich net zo lang herhalen totdat deze persoon zelf leert voor innerlijke zekerheid te zorgen en emotioneel volwassen wordt door uit eigen kracht de eigen individualiteit te stellen en te verwezenlijken. Daarnaast moeten deze mensen leren alle afhankelijkheid van de buitenwereld tot een minimum terug te brengen, of zelfs helemaal uit te bannen; ze moeten leren hun behoeften niet door anderen te laten bevredigen of hun zekerheid te laten afhangen van iets buiten zichzelf. Totdat ze deze les hebben geleerd is de kans groot dat ze anderen emotioneel manipuleren ter bevrediging van hun kinderlijke en zelfzuchtige behoeften. Emotionele (woede)uitbarstingen, huilpartijen of voorgewende wanhoop, extreme gemoedswisselingen en diepe schuldgevoelens zullen veelvoorkomende symptomen zijn totdat de lessen geleerd zijn. Tengevolge van de sterk geconditioneerde emotionele reactie zullen deze mensen zich in dit leven echter verstikt en diep gefrustreerd kunnen voelen, aangezien ze geen lucht (kunnen?) geven aan hun emotionele behoeften en verwachtingen. Heel wat van hen zullen zelfs ontkennen dat ze sterke gevoelens en behoeften hebben; velen zullen volhouden in emotioneel opzicht geen enkel probleem te hebben. Dit kan ertoe leiden dat deze mensen de situaties waarin ze terechtkomen proberen te overheersen en naar hun hand te zetten. Maar uiteindelijk zal deze tactiek negativiteit naar hen terug doen stromen, waardoor ze voor de zoveelste maal ertoe gedwongen worden dicht te klappen.
Een positief punt is dat dit proces de aanzet zou kunnen vormen tot het bewustworden van de innerlijke drijfveren die dit soort omstandigheden in hun leven teweegbrengen. Eenmaal in het bezit van deze kennis kunnen ze vervolgens de noodzakelijke veranderingen aanbrengen en begrijpen om welke ontwikkelingslessen het gaat. Deze mensen zullen de emoties, stemmingen en gevoelens ervaren op de diepste manier en ze geven zich hieraan volledig over; de fixatie kan zo totaal zijn dat ze welhaast verlamd lijken en niet in staat zijn anders te reageren dan zoals door die bepaalde emotie wordt opgelegd. Deze mensen kunnen zich van het ene moment op het andere moment totaal anders voelen, afhankelijk van bepaalde gebeurtenissen in de buitenwereld. Deze intense innerlijke bewogenheden moeten ervaren worden, want ze vormen het begin van zelfkennis en het pad naar innerlijke zekerheid. Het is voor deze mensen belangrijk dat ze iemand hebben die begrijpt dat ze op deze manier in elkaar zitten. Buitengewone problemen en emotionele botsingen kunnen het gevolg zijn wanneer anderen in hun leven geen begrip voor dit natuurlijke proces hebben.
Het polaire teken van deze generatie is Steenbok, wat wil zeggen dat de evolutionaire intentie draait om zelfbeschikking. Deze mensen moeten leren de verantwoordelijkheid voor de eigen daden te dragen en daardoor emotioneel volwassen te worden; ze moeten op eigen benen leren staan en ook hoe ze hun eigen identiteit of individualiteit kunnen integreren of vestigen in de context van hun samenleving. Ze zullen leren dat de verantwoordelijkheid voor hun levenssituatie bij henzelf rust. Door zekerheid in zichzelf te ontwikkelen en hun afhankelijkheid (“iemand zal het wel voor mij regelen”) tot een minimum terug te brengen, zullen ze op zichzelf leren vertrouwen, zichzelf leren kennen en uiteindelijk anderen leren kennen. Door de grote empathie die deze mensen hebben, zullen ze anderen kunnen helpen hun eigen aard te begrijpen. Ze kunnen bij anderen zelfstandigheid aanmoedigen en hen helpen de verantwoordelijkheid voor de eigen daden te aanvaarden; zo ontstaat een natuurlijke reflectie, waardoor ze zelfkennis opdoen en geleidelijk aan hun emoties, stemmingen en gevoelens onder controle krijgen.
Pluto in Leeuw generatie: van 1937 tot 1958
Over het algemeen genomen bezit deze generatie natuurlijke verlangens naar en een voorafgegeven gerichtheid op creatieve zelfverwezenlijking. Mensen met Pluto in Leeuw moeten hun vrijheid en onafhankelijkheid bewaren, zodat ze hun bijzonderheid kunnen ontdekken door zich in ervaringen te storten waartoe ze zich instinctief aangetrokken voelen. Ze maken een proces door waarin ze van moment tot moment nieuwe ontdekkingen doen. Ze hebben het gevoel alsof ze een speciale bestemming te vervullen hebben. Het is een creatieve generatie die er behoefte aan heeft baas over het eigen leven te zijn en in staat te zijn de bestemming bij de hand te nemen en uit eigen wilskracht in te vullen. Evolutionair gezien verlangen ze ernaar hun doel van binnenuit te verwezenlijken.
Iemand met Pluto in Leeuw kan ook een ware beproeving zijn voor de omgeving, aangezien hun niets te ver gaat (manipulatie) om de verlangde erkenning, liefde en aandacht te krijgen; kortom in het reine komen met het ego is een zware opgave. Sommigen denken zelfs dat ze het middelpunt van het universum vormen, dat alles om hen alleen draait. Deze mensen moeten leren inzien dat ze zichzelf creatief moeten ontplooien en de leiding moeten nemen over hun eigen unieke en speciale doel, in plaats van dit te projecteren op anderen.
Wanneer deze mensen niet genoeg aandacht ontvangen om hun specifieke vereisten te bevredigen, kunnen er legio emotionele problemen verrijzen. Als de betrokkene zich vanuit een egocentrische opstelling te sterk met het creatieve principe identificeert of een misplaatst gevoel van machteloosheid heeft om het creatieve principe tot uitdrukking te brengen, zal deze persoon zelf condities scheppen of naar zich toe trekken, die hem confronteren met het probleem van die valse indentificering. Het persoonlijk patroon van hoe de betrokkene zich met het principe van creatieve zelfverwezenlijking heeft geidentificeerd en ermee aan de slag gegaan is, zal bepalen welke specifieke levensomstandigheden zich zullen aandienen om in dit leven de ontwikkeling van deze evolutionaire noodzaak te bevorderen. De zeepbel van zelfvergroting zal eens uit elkaar spatten en dat is ook nodig om tot een zuiver inzicht te komen. Ze moeten leren erkennen, dat de bron van creativiteit en de bron van ware liefde niet alleen van jezelf komt, maar van buitenaf.
Velen hebben een piramidevormige werkelijkheidstruktuur opgebouwd waarbij ze zichzelf op de top plaatsen. Met deze kijk op de werkelijkheid zullen deze mensen onbewust anderen manipuleren ter bevrediging van de eigen emotionele behoeften (of ze gedragen zich als een verwend kind). De drang om het leven van anderen vorm te geven en te beheersen kan openlijk of verborgen tot uiting komen en kan variëren in het slechtste geval van “de rol van God spelen” tot in positieve zin “de persoonlijke ontwikkeling van mensen in de omgeving aanmoedigen” De enige mogelijkheid om deze mensen te dwingen in te zien wat hun werkelijke drijfveren en redenen zijn om die werkelijkheid in stand te houden is, dat er situaties ontstaan (die ze zelf creëren), waarbij zich enorme emotionele schokken voordoen, in wat voor vorm dan ook.
Mensen die nog sterk in dat manipulatieve stuk vast zitten, zijn ook sterk geneigd het leven van de mensen in hun omgeving vorm te geven en te beheersen, inclusief partners, kinderen en familieleden. De reden daarvoor is dat ze geleerd hebben zelf hun bijzondere doeleinden vast te stellen en die op geheel eigen kracht te verwezenlijken. Het is daarom niet meer dan natuurlijk dat ze dat in zichzelf ontwikkelde vermogen op anderen willen overdragen. Houd wel in gedachten dat dit proces in principe min of meer in alle mensen zit in deze generatie, dus een primaire evolutionaire opgave inhoudt. Heel veel mensen hebben er grote moeite mee hun eigen drijfveren zuiver te analyseren, omdat ze alleen vanuit hun eigen werkelijkheidskader uitgaan en het als te bedreigend ervaren verder te kijken. Is de door het proces bewerkstelligde gedaanteverwisseling een feit, dan zal dit mensen opleveren die de individualiteit en behoefte van hun omgeving weten te herkennen en respecteren, in plaats van weerspannig te proberen de omgeving te modelleren naar het eigen gerichte zelfbeeld. Het is niet ongewoon dat deze mensen kinderen hebben die uitgesproken eigenzinnig en zelfgericht zijn en zich tegen het bevel van ouders verzetten. De resulterende botsing van wilskrachten zal de emotionele confrontatie opleveren die noodzakelijk is om de les van objectiviteit en onpartijdigheid op gang te brengen. Deze kinderen dienen dan als spiegel die de diepste innerlijke beweegredenen van een of beide ouders terugkaatst.
Het polaire teken van deze generatie is Waterman. Dat gegeven duidt erop dat deze mensen, als generatie Waterman-lessen moeten leren waarin het ontwikkelen van een bewustzijn van het geheel, van de mensheid, centraal staat; met andere woorden zij moeten een besef ontwikkelen dat tegengesteld is aan hun bewustzijn van enkel zichzelf. Hun taak is het ontwikkelen van objectiviteit in bewustzijn en gerichtheid ten koste van subjectiviteit. Door dat bewustzijn te ontwikkelen kunnen de mensen van deze generatie vervolgens creatief de eigen doeleinden verwezenlijken door hun inspanningen of identiteit af te stemmen op de sociaal relevante behoeften van het geheel. Dat proces vereist niet alleen een ontwikkeling van een objectieve instelling ten koste van subjectiviteit, maar ook een ontwikkeling van afstandelijkheid ten koste van overbetrokkenheid bij persoonlijke belangen. Velen zullen ervaren dat ze in het werken aan hun unieke doel belemmerd of zelfs tegengewerkt worden. De blokkerende kracht zal de sociale structuur zelf zijn. Die situatie kan tot geweldige frustratie en woede leiden, waarbij de betrokkene zal merken dat de samenleving hem niet als bijzonder wenst te erkennen. Deze mensen voelen dat ze hun speciale bestemming hebben te vervullen, maar tegelijkertijd zien ze zich van alle kanten gedwarsboomd om aan de realisering ervan te werken. Ook al slagen ze er op de een of andere manier in een bepaald aspect van hun creatieve doel te verwezenlijken, dan zouden ze nog steeds het gevoel kunnen hebben dat ze te weinig erkenning ontvangen gemeten aan hun eigen inschatting van hoeveel ze behoren te krijgen. Het gevolg kan zijn dat ze zich maar moeilijk in hun lot in dit leven kunnen schikken. Ze zullen moeten inzien dat ze zich moeten losmaken van de piramidevormige structuur van hun innerlijke werkelijkheid. De vrucht van dat proces zou kunnen zijn dat deze mensen beginnen te beseffen dat ze hun doel moeten afstemmen op de behoeften van het geheel en de samenleving. Kortom, door de evolutionaire intentie zullen ze leren de samenleving of iemand anders te geven waaraan behoefte is; deze mensen leren dat ze een speler in een toneelstuk moeten zijn, niet de regisseur ervan. Door deze fundamentele les van objectiviteit en onpartijdigheid te leren, zullen ze tot het besef komen dat ze niet zelf de bron van hun creativiteit zijn, maar dat ze een kanaal vormen voor de uitdrukking van het creatieve principe in het universum. Totdat ze zich dit ten volle eigen hebben gemaakt, zal de creatieve stroom regelmatig wegvallen, zodat ze zich in toenemende mate bewust zullen worden van wat de ware bron van creativiteit is. En op die manier zullen ze tenslotte ook de creativiteit en bijzonderheid van anderen leren waarderen zonder zich bedreigd te voelen. Als deze mensen zich dit eigen hebben gemaakt, zullen ze iets nieuws en unieks kunnen scheppen op het gebied waarop hun bestemming ligt. Dat wat ze scheppen zal niet zelden een ongewone diepte en transformerende kracht blijken te bezitten.
Wij zijn nu net het Waterman-tijdperk ingegaan. Is het slechts toeval dat de generatie met Pluto in Leeuw nu aan de beurt is om posities te bekleden met sociale macht?
Pluto in Maagd generatie: van 1958 tot 1971
Deze mensen zijn bezig met het leren van de evolutionaire lessen van dienstbaarheid aan de samenleving, de cultuur of, op kleinere schaal, iemand anders. Daarnaast is het de taak te leren omgaan met persoonlijke bescheidenheid en zelftwijfel, onderscheiden, zuiveren en zelfverbetering. Deze specifieke lessen zijn ontwikkeld en zullen ontwikkeld worden door diepgaande zelfanalyse. Deze generatie symboliseert hoe mensen leren een bepaalde taak te vervullen binnen hun cultuur of samenleving. Het is uiteindelijk de bedoeling, dat iedereen een bepaalde, met werk verband houdende functie zal vervullen ten einde het zijne bij te dragen aan het voortbestaan van de gehele groep. De evolutionaire les wordt geleerd door de werkdrijfveer. Op die basis moet uiteindelijk iedereen zijn persoonlijke verlangens, behoeften en mogelijkheden “opofferen” ten gunste van de verlangens, behoeften en vereisten van de samenleving. Kortom: het gaat om de les van persoonlijke opoffering en dienstbaarheid.
Behalve door middel van de werkdrijfveer en dienstbaarheid moeten deze mensen ook leren door middel van verstandelijke zelfanalyse. De kracht van hun verstandelijke schijnwerper legt elke drijfveer of component of facet van henzelf bloot. Bij deze mensen is er sprake van natuurlijke perioden van introspectie en zelfanalyse. Die cycli zorgen ervoor dat ze zichzelf verstandelijk en emotioneel aan een onderzoek onderwerpen. Datgene wat aangepast of geëlimineerd moet worden zal verband houden met egocentrische zelfidentificatie, autoriteitsproblemen, grootheidswaanzin of welk intellectueel of emotioneel patroon dan ook dat verdere groei in de weg staat.
Bij sommigen is de standaard van goed gedrag op een bewust niveau welomschreven, terwijl bij anderen de norm niet veel meer is dan een knagend gevoel van hoe het zou moeten zijn. Wat ook vaak het geval is, is dat deze mensen onbewust met schuldgevoelens worstelen van wat had moeten zijn of wat behoort te zijn. In deze generatie zit een drijfveer het weer goed te willen maken, wat uiteindelijk zal leiden tot zelfverbetering. Ten gevolge van de drang om schuld in te lossen, zullen ze meedogenloos hun eigen tekortkomingen, zwakke punten en gebreken erkennen en onder het mes nemen. Ze kunnen daardoor zelf hun ergste vijand worden, doordat ze zo dwangmatig gefixeerd zijn op hun eigen onvolmaaktheden. Als ze niet in staat zijn hun diepste persoonlijke talenten te ontplooien en hun eigen vermogens te verwezenlijken, zullen ze diep gefrustreerd raken, met als gevolg dat ze zich drukken, treuzelen of met rationalisaties (excuses) voor de dag komen waarom ze iets niet kunnen doen waarvan ze weten dat ze het zouden moeten of willen doen. Het zal duidelijk zijn dat ze door te talmen en hun mogelijkheden niet ten volle aan te pakken weer een andere bron van schuldgevoelens in het leven roepen. Heel wat mensen gaan al vele levens onder de last van dergelijke schuldgevoelens gebukt: ergens beseffen ze dat ze het op de een of andere manier af laten weten. Dit kan leiden tot een vicieuze cirkel die zichzelf voortdurend voedt. Ze voelen zich vaak slachtoffer van de omgeving, anderen en de aard van hun omstandigheden.
Crises zijn voor deze mensen een noodzaak, aangezien de betrokkenen zich hoe dan ook bewust moeten worden van het nalaten om de eigen capaciteiten ten volle te ontwikkelen. Op een onbewust niveau zouden ze zich er bijvoorbeeld tegen kunnen verzetten hun aangeboren talenten te ontplooien, of hun vermogens slechts minimaal tot ontwikkeling te kunnen brengen. Een dergelijke reactie is een symptoom van de drang tot zelfontkenning, zelfbestraffing, zelfopoffering, zelftwijfel. Elke crisis zal de behoefte aan zelfanalyse versterken, opdat de innerlijke redenen of drijfveren die tot deze gedragsreactie hebben geleid duidelijk worden. Dit kan kwesties van zelfaanpassing, zelfverbetering en zelfkennis bevorderen. Indien er negatief wordt gereageerd op een crisis, dan zal de op gang gebrachte zelfanalyse resulteren in een obsessieve behoefte om zichzelf doorlopend te bekritiseren.
Deze mensen moeten blijven lopen, praten en werken en vooral niet op dezelfde plek blijven zitten en vanuit die ene plek van inactiviteit enig resultaat verwachten. De betrokkene kan niet verbeteren door er alleen maar over na te denken, maar moet opstaan en handelingen initiëren die voor de beweging zorgen waardoor zich een verwerkingsproces kan voltrekken. De intrinsieke beweging van handelen maakt het mogelijk dat hetgeen geanalyseerd wordt ook echt wordt verwerkt. Het resultaat daarvan is perspectief en helderheid van denken.
Er kan zich ook nog een ander soort crisis voordoen: deze mensen kunnen zoveel verplichtingen in de buitenwereld aangaan dat ze geen tijd meer hebben voor zichzelf. Dergelijk gedrag heeft met persoonlijke ontkenning te maken. Maar al te vaak voelen ze zich volstrekt eenzaam. Ze kunnen mateloos kritisch zijn tegenover zichzelf, maar ook ten aanzien van iedereen en alles in de omgeving. De kritiek, gebaseerd op een zelf bepaalde norm van wat goed is, kan resulteren in een situatie dat iemand zichzelf uit de weg probeert te gaan, te ontlopen, omdat de diepdoorvoelde gevoelens van eenzaamheid eenvoudigweg te zwaar drukken. Zo kan het zijn dat iemand zich op het werk of andere bezigheden stort, het leven vullend met de ene verplichting na de andere, er nooit toe komend datgene te doen wat op dat moment echt noodzakelijk is voor de zelfontplooiing. In het uiterste geval leidt de drang zichzelf te ontlopen tot uiting in het syndroom van de workaholic.
Andere zelfontwijkende gewoonten zijn: aan een stuk door lezen of eten of altijd maar op stap zijn. Degenen die onophoudelijk lopen te klagen en kritiek spuien, zullen daarmee niets anders dan aanvallen en kritiek op zichzelf uitlokken. Uiteraard zal daardoor hun gevoel van geïsoleerdheid alleen maar verdiept worden. Doordat ze zichzelf aan banden leggen, worden ze tot bescheidenheid en nederigheid gedwongen, alsook tot het leren van hoe ze zich naar macht moeten schikken, in plaats van naar macht om de macht te streven. De kunst van werkelijke bescheidenheid moet nou eenmaal worden geleerd, alvorens men een Dienaar van God kan worden (het hoge doel dat ze zichzelf opleggen te verwezenlijken).
Het polaire punt is Vissen, wat betekent dat de evolutionaire intentie gericht is op vereenvoudiging, op het doorbreken van de oude mentale en emotionele barrières die een holistisch en helder begrip van het eigen zelfconcept in de weg staan. Het polaire punt is uit op een begrip van de redenen waarom iemand zich zo eenzaam voelt en bewerkstelligt uiteindelijk een overgang van deductief (een geheel opbouwen uit alle samenstellende delen) naar inductief (een geheel, waarbij de delen zichzelf blootleggen) denken. De ervaring van diepe eenzaamheid dwingt de lering af dat de innerlijke leegte alleen opgevuld kan worden door een verbondenheid met het Goddelijke. Velen zullen dit in eerste instantie van de hand wijzen, omdat het te onpraktisch en te irrationeel is. Een spiritueel perspectief kan dus soelaas bieden, zal het begrip van het leven vereenvoudigen.
De fundamentele les van het maken van onderscheid wordt geleerd. Deze mensen leren zichzelf iets te vergeven, alsook tolerantie en respect voor de fouten en onvolkomenheden van anderen. De cultivering van een bewustzijn van het geheel ontwikkelt een innerlijke vrede, die de plaats kan innemen van dwangmatige angst en zorgelijkheid. Dankzij dit besef kunnen ze duidelijk zien of aanvoelen wat hun juiste werkfunctie is binnen het geheel en zullen ze niet langer willekeurig werk op zich nemen om maar aan het werk te zijn. Ze zullen oprechte bescheidenheid tonen, wat niets te maken heeft met nederigheid.
Pluto in Weegschaal generatie: van 1971 tot 1983
Tot nu toe waren de evolutionaire lessen subjectief en egocentrisch van inslag, terwijl nu de objectiviteit en de egoconcentrische aard aan bod komt, waardoor de betrokkene zijn identiteit steeds meer verbindt aan een groter geheel, het universele. De evolutionaire les die deze mensen hebben te leren is een objectief besef van zichzelf te ontwikkelen en de plaats van hun individualiteit in een sociale context te begrijpen. Daarnaast is het belangrijk aan de lessen van gelijkheid, evenwichtigheid en betrekkelijkheid te werken en begrip en respect op te brengen voor de werkelijkheid van anderen.
De mensen met Pluto in Weegschaal moeten noodzakelijkerwijs een breed scala van relaties aangaan om volledige gelijkwaardigheid te leren. Deze mensen zoeken veelal contacten met uiteenlopende mensen, waardoor ze in aanraking komen met veel verschillende waardestelsels, levensbeschouwingen, gevoelspatronen en spirituele overtuigingen, waardoor ze de betrekkelijkheid van de menselijke aard op een natuurlijke wijze objectief leren begrijpen.
Alle generaties hiervoor – met de Pluto in Maagd generatie als laatste – zijn generaties waarbij de subjectieve ontwikkeling van het individu centraal staat, hetgeen vanzelfsprekend gepaard is gegaan met een op zichzelf geconcentreerde oriëntering tegenover het leven. Evolutionair gezien werd het ego van grootheidswaanzin langzaam maar zeker gezuiverd tot een beginnende wezenlijke bescheidenheid.
Deze Weegschaal-generatie is er in potentie klaar voor met anderen relaties aan te gaan op basis van gelijkheid in plaats van op een onderdanige of overheersende manier. Er bestaat een gedreven behoefte om door relaties met anderen het zelf vollediger te maken door het eigen leven met dat van iemand anders te verenigen. Vanwege hun in principe aanwezige emotionele zekerheid kan dat prima plaatsvinden, zonder dat het afbreuk doet aan hun eigen individualiteit. Dit is absoluut een kompleet nieuwe ontwikkelingscyclus en de meesten hebben er moeite mee hoe ze op een juiste manier die gelijkheid en een wezenlijk evenwicht kunnen realiseren. Door hun overmatige betrokkenheid kunnen ze het zicht op de eigen individualiteit verliezen of ze laten zich te veel meevoeren in de werkelijkheden van anderen en kunnen zo gemakkelijk in een afhankelijksheidrelatie verzeild raken. Als dit eenmaal gebeurt, dan voelen ze zich alleen maar op hun gemak in de buurt of onder de hoede van anderen. Wanneer de individualiteit eenmaal echt is aangetast, zullen ze zich aangetrokken voelen tot zeer wilskrachtige mensen, die sterk, stabiel en zelfverzekerd op hen overkomen en het vermogen (en wellicht ook de *behoefte) hebben om de ontwikkeling van de Pluto in Weegschaal-persoon richting te geven (of te *beheersen).
Als iemand uit deze generatie dus sturing vraagt, is het zeer belangrijk iedere keer weer na te gaan, wanneer het moment gekomen is, dat ze zelf weer de kapitein op het schip kunnen zijn. Zodra dit niet goed in de gaten wordt gehouden, betekent dit als vanzelfsprekend het creëren van een afhankelijkheidsrelatie, dus ongelijkwaardigheid. Deze generatie vraagt om te mogen balanceren en als ze dan niet vrijgelaten worden op hun “uitzwaaien”, bestaat de mogelijkheid, dat ze de normen en waarden van iemand anders overnemen en zo een verlengstuk van de werkelijkheid en identiteit van iemand anders worden – een alter ego.
De evolutionaire impuls is erop gericht, dat de betrokkene leert liefde te geven alsook te ontvangen, zorg te besteden aan anderen maar ook aan zichzelf. Dit ontwikkelingsdilemma is nodig, opdat ze leren hoe ze hier op een evenwichtige wijze mee kunnen omgaan. Daarom hebben ze vele confrontaties nodig: voorwaardelijke liefde en respect, weggaan of zelf in de steek gelaten worden, dominerende en ondergeschikte rollen; allemaal lessen om evenwicht, gelijkheid, objectiviteit en zicht in de eigen individualiteit af te dwingen.
Op hun voortgaande ontwikkelingsles, zullen ze ook relaties ontmoeten die afhankelijk zijn van hen. Dan moeten deze mensen tot het besef komen, dat ze door in bepaalde situaties niet te geven, in feite een hogere vorm van geven beoefenen. Dat zijn de omstandigheden, dat iemand anders weer terugkomt zonder met het eerder gegevene iets gedaan te hebben. Door in deze situaties niet te geven, leren ze te verhinderen dat anderen afhankelijk van hen worden. Op precies dezelfde wijze kunnen deze mensen ook leren hetgeen hun wordt gegeven te ontvangen zonder afhankelijk te worden van diegenen die geven.
Het polaire punt is Ram, wat inhoudt dat de evolutionaire intentie in dit leven gericht is op het feit, dat deze mensen zelf hun levensrichting moeten kiezen en beslissingen kunnen nemen, zonder zich daarbij te verlaten op de meningen, het advies of de instemming van anderen, het lef hebben om zichzelf te ontdekken en te zijn. Tegelijkertijd moeten ze leren, dat ze zelf niet de levensrichting van hun partner mogen beheersen of voorschrijven. Kortom ze moeten helemaal op eigen benen leren staan en de afhankelijkheid van anderen zover mogelijk reduceren om zo aan de eigen bestemming te werken. Dit betekent absoluut niet, dat ze als eenling door het leven moeten gaan; het gaat erom dat ze leren dingen te doen waarvoor de motivatie in henzelf zit teneinde de eigen individualiteit vollediger te ontplooien. Ze moeten de lessen van sociale betrekkelijkheid en objectiviteit onder de knie krijgen, maar ook hoe ze op uiteenlopende manieren kunnen relateren tot anderen, zodat ze een innerlijk evenwicht vinden en tot inzicht komen in het ware wezen van hun individualiteit. De noodzaak alleen te zijn cultiveren en in goed evenwicht brengen met de noodzaak om met anderen te relateren is duidelijk, alsmede partners te kiezen die de moed bezitten om hun eigen leven te leiden op grond van hun eigen motivatie en middelen.
Pluto in Schorpioen generatie: van 1983 tot 1995
Hier gaat het om een generatie die graag confronteert en ook graag geconfronteerd wil worden om de limieten of parameters te leren kennen van wie ze zijn, als tegengesteld aan wie ze niet zijn en vooral ook niet kunnen zijn. Ze worden geconfronteerd met woede en met macht en komen in kontakt met veel onrechtvaardigheid, misbruik van macht om zo te leren vergeven en ervan overtuigd te raken dat rechtvaardigheid op een hoger niveau wel degelijk bestaat.
Iedereen heeft een specifieke, unieke persoonlijkheid en aard, bestaande uit vele intellectuele, emotionele, lichamelijke en spirituele drijfkrachten. De wisselwerking tussen deze drijfkrachten bepaalt de manier van leven, waarbij iedereen op een eigen unieke manier te werk gaat om de individuele werkelijkheid helder te krijgen. De essentiële ontwikkelingsimpuls is uit op groei en ontwikkeling en dat is de reden, dat deze mensen hun persoonlijke limieten bewust willen hebben om deze te transformeren, wegen zoeken om voorbij de persoonlijke beperkingen te kunnen ontwikkelen.
Het is voor deze groep mensen vanzelfsprekend, dat er grotere krachten of machten in het universum bestaan, die hun oorsprong buiten het individu hebben. Ze begrijpen, dat deze macht ook nodig is om de bestaande limieten te kunnen overschrijden. Maar deze macht moet niet ontaarden in een soort dwangmatigheid of fascinatie. Het gaat erom dat het gevoel van macht geïntegreerd wordt met je eigen macht, waardoor een pure onafhankelijkheidstaat ontstaat. Dit proces geeft cyclisch aanleiding tot innerlijke en uiterlijke confrontaties, dood en wedergeboorte van het bewustzijn en het beeld dat ze van zichzelf hebben en van hoe ze zichzelf zien binnen de totaliteit van de werkelijkheid. Deze confrontaties in het innerlijk en de buitenwereld zijn een gevolg van de binnen de veilig gestelde grenzen besloten liggende beperkingen, wat geregeld uit zal monden in stagnatie van het proces en dus belemmering van groei. Intuïtief zal de betrokkene zich vervolgens weer verzetten tegen bestaande patronen van zekerheid om de beoogde metamorfose te realiseren, maar deze nieuwe situatie zal de Pluto in Schorpioen-mens weer snel als normaal beschouwen en een nieuwe uitdaging wordt weer geboren om het volgende traject aan te gaan. Dit brengt de innerlijke psycho-analyse op gang om zo tot begrip te komen van waarom we zijn zoals we zijn. Deze generatie integreert het persoonlijke met het bovenpersoonlijke en dat is de reden dat zij altijd blijven zoeken naar het waarom van alles; alles heeft een reden en wat is die reden.
Gelukkig zijn deze mensen geboren met een natuurlijk doorzicht in de menselijke psyche. Afhankelijk van hun evolutionaire ontwikkeling bezitten ze veel kennis omtrent hun eigen motivaties, intenties, emoties en de redenen waarom ze zijn zoals ze zijn.
Ze trekken altijd mensen aan, die graag geholpen willen worden en dat is de reden dat ze gemakkelijk macht over anderen zullen kunnen hebben; dat wordt hen als het ware in de schoot geworpen. In het meest negatieve geval gaan ze anderen manipuleren door ze op de zwakste plekken aan te vallen, waardoor er een afhankelijkheidspositie ontstaat. In het positieve geval kunnen ze hun natuurlijke psychologische kennis gebruiken om anderen te begrijpen en te motiveren. Ze kunnen anderen de helpende hand bieden door ze van de beperkingen van hun innerlijke en uiterlijke werkelijkheden te bevrijden, zodat mensen zich vrijer kunnen bewegen op hun ontwikkelingstocht. Dan maken ze mensen echt duidelijk wat macht eigenlijk is, zonder ze te overheersen; ze leren aan anderen beperkingen te transformeren tot zelfkennis en bewustzijn. Ze zijn meesterlijk in het zoeken van relaties die hun behoeften weerspiegelen; deze evolutionaire intentie vraagt keuzen te maken met wie ze betrekkingen moeten aanknopen en met wie ze eventueel een nauwe relatie aangaan. Ze kiezen relaties uit die resoneren met hun eigen behoeften, verlangens en emoties. Anderen die hun behoeften niet weerspiegelen en niet met hen resoneren zullen ze links laten liggen. Ze zullen altijd in de gaten moeten houden, dat er geen emotionele afhankelijkheid ontstaat. Het inherente evolutionaire probleem van deze situatie vindt zijn oorsprong in het gebruiken of manipuleren van iemand anders ten einde de eigen begeerten en behoeften bevredigd te zien; ze houden gewoonlijk alleen relaties in stand zolang de behoefte bestaat. Zodra een punt van stagnatie of niet-groei wordt bereikt, komen relaties tot een natuurlijk einde.
Op dit cruciale punt aangekomen staan deze mensen voor een dilemma in hun ontwikkeling. Aan de ene kant verlangen ze naar een verbintenis en aan de andere kant is er een grote behoefte om te groeien. De vraag is hoe hiermee om te gaan? Vervolgens zullen ze blootgesteld worden aan vele soorten van verleiding, verborgen begeerten, hersenschimmen en driften. Omdat al deze verleidingen verandering symboliseren, kunnen ze een enorme macht uitoefenen, waardoor deze mensen veel onbegrip zullen tegenkomen. De behoefte aan stabiliteit en verbondenheid kan ze ertoe aanzetten de verleiding te verbannen naar onderdrukte uithoeken van het onderbewustzijn, waarmee de betrokkene de onwilligheid om te veranderen laat zien.
Ze zijn stugge volhouders, houden situaties tot het bittere einde in stand en verzetten zich tegen alle impulsen en verleidingen om veranderingen in hun leven aan te gaan. Deze situatie resulteert uiteindelijk in een volledige emotionele terugtrekking.
De les voor deze generatie zit ‘m in het feit, dat ze bereid moeten zijn om het leven te accepteren als een niet vastomlijnd plan, vol mogelijkheden en ze moeten echt bereid zijn datgene wat zekerheid biedt op het spel te zetten. Diegenen die hiervoor kiezen kunnen ervaren hoe ze dat wat problemen, stilstand, blokkeringen of verleidingen in de hand werkt, bespreekbaar kunnen maken en er uiting aan geven. Ze kunnen leren hoe ze dit voor zichzelf kunnen doen, en daardoor ook in relaties. Zo zullen in beide richtingen de spirituele relaties bevorderd worden. De confrontaties en groeipijnen kunnen niet achterwege blijven; ze bevorderen de groei, veel meer dan dat de betrokkene vervalt in beschuldigen en wraak nemen.
Heel diep denken deze mensen, dat telkens weer een kleedje onder hun voeten vandaan getrokken wordt en de oorzaak moet hierin gezocht worden: ze hebben zich volkomen gegeven aan, of zijn afhankelijk geworden van een situatie of iemand in hun leven. De mate van overgave of afhankelijkheid zal bepalen hoe sterk de met de ervaring verbonden emotionele schok is. Het kan echt lang duren voordat ze iemand anders echt vertrouwen of dat ze zich zonder enige achterdocht aan situaties overgeven, waarin ze terechtkomen.
Het polaire punt is Stier, waarmee aangegeven wordt dat de evolutionaire intentie gericht is op uiterste onafhankelijkheid en het leren hoe ze de eigen innerlijke waarden en bronnen kunnen onderkennen en aanwenden om voor zichzelf te zorgen. Op deze manier leren ze het leven te vereenvoudigen, het fundamenteler te maken, zodat ze niet van hun stuk worden gebracht door al te veel invloeden van buitenaf. Op die manier leren ze hoe ze kunnen identificeren wie ze werkelijk zijn, zonder rekening te houden met al die stukken van zichzelf die in feite bij andere mensen horen met wie ze op wat voor manier dan ook verbonden zijn geweest. Op die manier leren ze relateren op een niet-afhankelijke en niet dwangmatige manier. Dan zullen ze vanzelfsprekend mensen aantrekken die van nature ook voor hun zelf kunnen zorgen. Ze zullen niet meer manipuleren, omdat de behoefte aan groei niet meer zal afhangen van situaties en personen in de buitenwereld. Ze zullen precies weten waar ze bij betrokken willen worden. Deze mensen zijn in staat de in de totaliteit van hun wezen besloten liggende beperkingen onder ogen te zien en de noodzakelijke aanpassingen te verwezenlijken; de lessen die dit mogelijk maken zijn echter onontkoombaar. Uiteindelijk zullen zij in staat zijn op een niet-manipu-lerende wijze de groei aan te moedigen en diegenen te motiveren met wie ze in aanraking komen en ze zullen anderen niet toestaan van hen afhankelijk te worden. Ook zullen ze anderen aanmoedigen alle lagen van conditionering af te pellen.
Pluto in Boogschutter generatie: van 1995 tot 2008
Dit is in wezen het pad van de kennis, van de filosoof. Deze mensen willen het fijne weten van alles, hebben het verlangen en de evolutionaire behoefte om het leven en ook zichzelf te begrijpen tegen een kosmologische, metafysische, filosofische of religieuze achtergrond.
De vorige generatie bracht het besef van krachten, die buiten het individu zelf liggen en zo ontstond een behoefte om een relatie met deze krachten te vormen, ten einde zich ermee te vereenzelvigen en te verenigen. Deze energieën stelden ons in staat een metamorfose van onze eigen persoonlijke beperkingen te verwezenlijken. Dit proces heeft de innerlijke drijfveren aangezet tot het ontdekken van de naar binnen gerichte psychoanalyse, waardoor duidelijk werd wie en wat we zijn en hoe we in elkaar zitten. Bij deze generatie met name bestaat het verlangen de eigen relatie en verbondenheid met grotere krachten te verklaren. Bij de vorige generatie was dit gewoon een kwestie van “aanvoelen”, terwijl deze generatie werkelijk kennis wil nemen van deze grotere krachten, deze krachten wil verklaren. Dat geeft ze het gevoel dat ze een speciale bestemming of identiteit bezitten; ze begrijpen dat achter alle etiketten en classificaties de wereld en het universum in zichzelf bestaan, maar ze zijn pas tevreden als ze hier een verklaring voor hebben gevonden. Zij halen hun waarheid uit de natuurwetten en de principes die de totaliteit van het leven regeren en het eigen leven als individu binnen dit grote geheel. Daarom wil deze generatie absoluut vrij zijn om de waarheid van hun bestaan te kunnen doorgronden. Dit betekent dat heel wat van hen als van nature eenzelvig in dit leven staan. Ze hechten zich in principe niet aan een bepaalde cultuur, maatschappij of land, want dan voelen ze zich beknot in het zoeken naar hun waarheid. In deze generatie zijn veel mensen die zich diepgaand vervreemd hebben gevoeld of zich zullen gaan voelen van hun eigen cultuur en samenleving. Dat komt door het feit, dat de meeste culturen of samenlevingen gebaseerd zijn op een religieus of filosofisch systeem, dat dienst doet als kader voor het begrijpen of verklaren van de eigen plaats in de wereld of het universum. Ze willen onbelemmerd naar de waarheid zoeken en zullen zich verzetten tegen de beperkingen die door de samenleving worden opgelegd. Door deze beperkingen botsen deze mensen met de buitenwereld en dus met zichzelf. Zij gaan de confrontaties aan en zullen zich dus geregeld vervreemd voelen, omdat elke nieuwe cultuur of samenleving weer anders blijkt te zijn dan welke ze net daarvoor hebben ervaren. Deze culturele, emotionele of levensbeschouwelijke schokken voelen als een bedreiging, omdat er toch een onbewuste behoefte aan zekerheid aanwezig is. De ervaringen van beperkingen, vervreemding, confrontatie en schok weerspiegelt de evolutionaire impuls om tot inzicht te komen in de allesomvattende waarheden, die ze op hun pad tegenkomen. Vervreemding is een noodzakelijke ervaring om zowel persoonlijke als culturele beperkingen te kunnen elimineren; zij zullen zich niet met een bepaalde cultuur of land willen identificeren, maar ze voelen zich een echte wereldburger.
Aan de andere kant is het ook mogelijk dat deze mensen zich op hun zoektocht aangetrokken voelen tot bepaalde filosofische of culturele groeperingen, die een weerspiegeling vormen van hun eigen intuïtieve besef hoe het leven verklaard of begrepen zou moeten worden.
Hoe deze mensen hun proces ook doormaken, er zal altijd sprake zijn van een geconcentreerde ontwikkeling van het innerlijke vermogen van de intuïtie. Omdat ze ernaar hunkeren de natuurwetten te begrijpen die het grote verband verklaren, is het een noodzaak een intuïtief vermogen te ontwikkelen (een 6e zintuig). Intuïtie is het aangeboren vermogen in ieder van ons om iets te “weten” zonder dat het verstandelijk beredeneerd kan worden. Door intensief met die krachten aan de slag te gaan, wordt iemand zich bewust van de aard en de principes die erachter zitten; hiermee komt er een ontwikkeling op gang, die fundamentele wetten en principes duidelijk maakt, die voor iedereen hetzelfde zijn maar door verschillende culturen en mensen op verschillende manieren tot uitdrukking komen. Vandaar de verbazingwekkende verscheidenheid in religieuze en filosofische stelsels. Dit is het thema van deze generatie, maar ook zij zullen deze wetten en principes interpreteren vanuit hun eigen natuurlijke ontwikkelingsstaat en in het licht van hun eigen karmische opgave. De behoefte aan zekerheid en stabiliteit resulteert in het feit, dat ze zich geroepen voelen zich verdedigend op te stellen tegenover eenieder die er andere interpretaties of principes op na houdt. Dat is de reden dat ze heel dogmatisch kunnen zijn en ze moeten leren tolerantie te hebben voor andere visies; zij moeten oordeelsvrij worden om de beoogde ontwikkeling te voltooien.
Een ander met de ontwikkeling van de intuïtie samenhangend probleem kan zijn, dat deze mensen niet in staat zijn dat wat ze intuïtief aanvoelen over te dragen op een normale rationele wijze. Ze worden zich bewust van principes en informatie die niet voortkomen uit hun eigen opleiding; deze kennis dient zich simpelweg aan in hun geest. Ze kunnen niet begrijpen waarom ze weten wat ze weten; ze weten het gewoon. Dit op een acceptabele manier communiceren kan moeilijk en frustrerend zijn. Het zoeken naar de filosofie die bij ze past kan tot gevolg hebben, dat er (tijdelijk) een vervreemding ontstaat; ze blijven zoeken, eventueel letterlijk door veel en ver te reizen naar vele oorden en streken.
Het polaire punt is Tweelingen, wat inhoudt dat de evolutionaire intentie van deze mensen is, dat ze moeten leren dat hun versie van de werkelijkheid, hun overtuigingen, principes, normen en waarden betrekkelijk zijn en dat er vele wegen naar de waarheid leiden, alsmede dat iedereen zijn eigen weg moet volgen om de waarheid voor zichzelf te ontdekken. Ze zullen worden aangetrokken door anderen die even sterk in hun schoenen staan, zo niet sterker, waardoor uitwisseling van ideeën beide partijen versterkt, waardoor de essentie van de zoektocht duidelijk wordt. Het kan ook zijn, dat anderen gewoon niet begrijpen wat ze bedoelen, maar dat opent weer de mogelijkheid te leren hoe ze kunnen communiceren in een taal die anderen kunnen begrijpen. Op die manier kunnen ze van anderen leren, evenals anderen van hen zullen leren en ze zullen ervaren, hoe ze de grenzen van hun bewustzijn steeds verder kunnen verleggen.
Als mensen uit deze generatie in staat zijn hun ontwikkelingsweg goed te volgen, zullen ze geleidelijk aan inzicht krijgen in de wezenlijke eenheid van alle wegen, van alle waarheden en zo groeit een volledig begrip van de totale aard van persoonlijke, collectieve en universele waarheden.
Bronvermelding
- Astrologie I Mellie Uyldert
- Geschiedenis en filosofie in vogelvlucht Joyce Hoen
- Astrologie, aanleg en karakter Dane Rudhyar
- Pluto, de evolutie van de Ziel Jeff Green
Met dit werkstuk beëindigde Yvonne de Haan-Moorer haar afstudeerfase van de vierjarige opleiding astrologie en behaalde daarmee het diploma bij het CHTA. Het schrijven van dit werkstuk was een onderdeel van een aantal afstudeerprojecten. Ze heeft inmiddels al ruime ervaring in het geven van lezingen en consulten, zowel bedrijfsmatig als persoonlijk.
Reacties zijn gesloten.