Reader:

ASTROLOGIECURSUSGEVERS worden verzocht deze reader NIET te printen en kopiëren voor hun cursisten, maar ze naar deze webpagina te verwijzen. Inbreuk op het copyright en gebruik van de tekst voor eigen cursussen is niet toegestaan. De reader wordt op deze website gratis beschikbaar gesteld omdat er tot op heden alleen maar misverstanden & vraagtekens blijken te heersen over huizensystemen bij astrologiestuderenden.

(c) Joyce Hoen DF Astrol S, 2002-2010

 

 INLEIDING
De vier hoekpunten in de horoscoop (Ascendant, IC, Descendant en MC) zijn punten waarover geen enkel verschil van mening bestaat tussen astrologen onderling. Alle astrologen die met de Tropische zodiak werken (alle Westerse astrologen) zullen met hun berekeningen (als deze juist zijn) dezelfde resultaten hebben voor deze hoekpunten. De Ascendant ontstaat door op de hemelkoepel een grote cirkel te projecteren die de horizon voorstelt, en deze te laten snijden door een andere grote cirkel die de projectie van de Ecliptica is. Het snijpunt is de Ascendant. Door de onophoudelijke beweging van de aarde, alsmede van de ecliptica (schijnbare zonnebaan om de aarde), verandert de Ascendant van minuut tot minuut. De onderstaande tekening verduidelijkt wat de Ascendant nu precies voor 'rijzend punt' is:

HEMELKOEPEL (L.)-------BIJBEHORENDE HOROSCOOPTEKENING (R.)

Het MC (Medium Coeli, midhemel) is het hoogste punt van de Ecliptica (schijnbare zonnebaan) op een bepaald moment in de tijd: simpelweg het snijpunt tussen de buitenste grote cirkel van de hemelkoepel en de Ecliptica, in het voorbeeld hierboven 25 graden Kreeft.

De Ascendant is het snijpunt tussen de horizon en de ecliptica: in het voorbeeld hierboven 18 graden Weegschaal.

HET GELIJKE HUIZENSYSTEEM
In alle huizensystemen zijn de Ascendant en het MC dus gelijk. Niet iedereen echter laat het 1e huis bij de Ascendant beginnen of het 10e huis bij het MC. Het GELIJKE HUIZENSYSEEM bijvoorbeeld neemt de Ascendant wel als beginpunt van het 1e huis, maar laat dan elk volgend huis 30 graden verder in de zodiak beginnen. Het gevolg hiervan is, dat het MC nooit het begin van het 10e huis is, en zich soms in het 9e of in het 11e huis kan bevinden!

Omdat de Aarde "scheef" staat, zijn de huizen, zoals we ze gewend zijn met Placidus of Koch, nooit exact 30 graden in lengte. Sommige huizen zijn heel klein, andere heel groot. Hoe dichter we bij de Noordpool komen, hoe ongelijker de huizen van grootte worden. Omdat het een feit is dat de Aarde scheef staat, en omdat het een feit is dat het leven op Aarde niet "perfect" is, lijkt het mij filosofisch niet juist uit te gaan van gelijke huizen, die toch min of meer perfectie dienen voor te stellen: het gelijke huizensysteem veronderstelt een dag van 24 uur waarbij het op elk moment keurig 12 uur licht is, en 12 uur donker is, en er keurig om de 2 uur een verandering optreedt. Maar er zijn maar twee momenten in het hele jaar waarop dat zo is : bij de lente-equinox en de herfst-equinox en dan nog alleen op een bepaalde plek op de aarde: op de Evenaar.

De zodiak, de dierenriem rond de Aarde, is perfect opgedeeld in segmenten van 30 graden, de huizen stellen echter onze aardse oriëntatie voor ten opzichte van die cirkel, en weerspiegelen de situatie dat we soms meer, soms minder licht hebben in de loop van het jaar, op een bepaalde unieke plaats op de aarde.

Er bestaat ook een Gelijke huizensysteem, dat niet de Ascendant als beginpunt neemt voor het eerste huis (dit heet ook wel het Ascendant-Equaal systeem trouwens), maar het MC neemt als beginpunt voor het 10e huis: het MC-HUIZENSYSTEEM. Vervolgens wordt eenvoudig 30 graden doorgeteld om de volgende huizencuspen te vinden. In zo'n situatie is de Ascendant weer nooit het begin van het eerste huis.

PORPHYRIUS
Porphyrius, een Griekse verlichte filosoof die leefde in het begin van onze jaartelling ontwikkelde een heel eenvoudig kwadrantensysteem, om de vier kwadranten die ontstaan door de Ascendant-Descendant lijn en de IC-MC lijn te verdelen in 12 segmenten (huizen dus) naar analogie met de 12 dierenriemtekens. Hij deelde elk kwadrant simpelweg door 3 om de andere huizen te vinden. Er zijn nog wel astrologen die deze methode vanwege haar eenvoud toepassen, en, als het zou werken, zou ik het zelf prefereren. Maar de verdeling van een platte tekening komt niet overeen met een verdeling van een bolvormig geheel in onderlinge wisselwerking met andere cirkelvormige bewegingen in die hemel: de horoscoop is uiteindelijk een platte tekening die afgeleid is uit cirkelvormige bewegingen (zie hiervoor eenvoudigweg het plaatje bovenaan - links de bolvormige situatie, rechts de platte tekening). Het woord "huizen" komt natuurlijk omdat het om segmenten van de dierenriem gaat waarin de planeten "huizen" vanuit ons standpunt bezien. NASCHRIFT: inmiddels heeft historisch onderzoek uitgewezen dat Porphyrius zelf helemaal  de bedenker niet was van dit huizensysteem; het was Vettius Valens. Zie deze pagina. 

CAMPANUS & REGIOMONTANUS
Campanus (het favoriete huizensysteem van Dane Rudhyar, genoemd naar de ontwikkelaar, Campanus), en Regiomontanus (het favoriete huizensysteem van William Lilly in de 17e eeuw en zijn hedendaagse volgelingen), waren beide zeer wiskundig onderlegde astrologen (zoals alle astrologen in het verleden trouwens, toen er nog geen computers waren om het rekenwerk te verrichten:-). Zij ontwikkelden na elkaar in het begin van de Middeleeuwen een huizensysteem waarvan wel gezegd wordt dat het om een VERDELING VAN RUIMTE gaat : bepaalde astronomische grote cirkels werden geprojecteerd op de hemelkoepel en die werden in 12 stukken verdeeld. Dus niet zoals bij Porphyrius, eenvoudigweg de platte tekening in 12 verdelen (of elk kwadrant simpelweg door 3 delen), maar een bepaald kwadrant op de hemelbol werd door 3 verdeeld. Het idee een kwadrant simpelweg door 3 te verdelen (4 kwadranten x 3 = 12) komt overigens in alle huizensystemen die in deze reader besproken worden, en het meest gebruikt worden door astrologen, terug.

In de onderstaande twee tekeningen kunnen we zien hoe de huizensystemen van Campanus en Regiomontanus qua berekening nogal wat op elkaar lijken.

Campanus projecteerde zowel de ecliptica (een grote cirkel) op de hemelkoepel, als de grote cirkel die door het nadir (voetpunt) en zenit (toppunt) van waarneming gaat, en verdeelt deze cirkel dan vervolgens (dus de cirkel die gemaakt wordt door het nadir en het zenit met elkaar te verbinden) in 12 gelijke stukken. Elk punt waar een volgend 'segment' begint laat hij dan in regelmatige lijn lopen naar de Noord-Zuid as, en daar waar VERVOLGENS snijpunten ontstaan met de ecliptica, beginnen de tussenliggende huizencuspen. Regiomontanus doet vrijwel hetzelfde, behalve dan dat hij niet de nadir-zenit lijn in 12 gelijke stukken opdeelt, maar de Equator, geprojecteerd als grote cirkel op de hemelkoepel. Ook hier vandaan maakt hij cirkels die naar de Noord-Zuid as gaan, en opnieuw vormen de snijpunten met de Ecliptica de huizencuspen.

Het lijkt ingewikkelder dan het is, de tekeningen behoren te laten zien hoe e.e.a. althans in principe in zijn werk gaat:

CAMPANUS: de lijn Zenit-Nadir = "Prime Vertikaal" of ook wel "Eerste Vertikaal" genoemd, wordt in 12 gelijke stukken verdeeld als uitgangspunt. De snijpunten met de ecliptica vormen dan de huizencuspen.

REGIOMONTANUS: de Equator wordt hier in 12 gelijke stukken verdeeld in plaats van de Prime Vertikaal. De snijpunten met de ecliptica vormen de huizencuspen.

---

DE PLACIDUS-KOCH CONTROVERSE
Ga naar huizen2.htm

 

Copyright CHTA, Center for Humanistic & Transpersonal Astrology, Ruurlo, The Netherlands.

                  Al het materiaal in deze cursus is voor strikt privé-gebruik.