DE ONTDEKKING VAN PLUTO

 

Eén van de meest fascinerende dingen van Pluto is dat het om de kleinste planeet gaat in ons zonnestelsel, die tegelijkertijd de meeste macht bezit in astrologisch opzicht. Pluto is het symbool voor macht, en, bij extensie, van onmacht. Het is ook het symbool voor datgene wat het diepst verborgen is binnen in ons zelf, parallel aan het feit dat hij tegelijkertijd het meest ver weg staat aan de hemel (van alle hemellichamen die behoren tot het zonnestelsel). In de oudheid, toen Saturnus de laatste planeet was (de nieuwe planeten Uranus, Neptunus en Pluto konden pas na de uitvinding van de telescoop ontdekt worden) symboliseerde Saturnus de grens van het leven, en zelfs de dood. Alleen al de loodgrijze kleur van Saturnus gaf deze planeet deze betekenis mee. Pluto is al net zo loodgrijs van kleur in alle plaatjes van Pluto op het Internet, zelfs diep-zwart, (en in de tussentijd wordt Saturnus zelfs heel kleurrijk afgebeeld!) en is nu de laatste planeet van het zonnestelsel. Pluto symboliseert dood en wedergeboorte, het einde van alle dingen, de metamorfose in iets totaal nieuws.

Pluto werd in 1930 ontdekt. De Amerikaanse astronoom Percival Lowell (afkorting P.L.) was al jaren op zoek naar een nieuwe planeet voorbij de baan van Neptunus omdat er afwijkingen in de baan van Neptunus waren die alleen maar verklaard konden worden door nog een planeet. Clyde Tombaugh die met Percival Lowell samenwerkte was degene die op 22 januari 1930 Pluto eindelijk ontdekte, op een fotografische plaat, nadat Percival Lowell zelf overigens al overleden was. Overigens gaf de Nederlandse astroloog Thierens al eind 19e eeuw aan dat er nog een planeet ontdekt zou gaan worden die Pluto zou gaan heten. (sic!)

In de Griekse mythologie is Pluto de god van de onderwereld, en zo wordt Pluto ook wel gezien in de astrologie: de heerser over de onderwereld, de heerser over dood, maar ook over wedergeboorte.

Astrologen werken met het idee dat een nieuwe ontdekking gedaan wordt als het bewustzijn van de mensheid "toe is" aan een nieuw principe. Metafysisch is het zelfs zo dat we mogelijk helemaal nooit iets nieuws ontdekken, maar dat er altijd sprake is van het ont-dekken: ont-dekken wil dan zeggen dat ergens de sluier van wegvalt, de bedekking van wegvalt dus, en dat we opeens oog-in-oog komen te staan met een principe dat altijd al bestond maar nog versluierd was voor die tijd.

58 jaar na de ontdekking van Pluto werd ontdekt dat Pluto een dubbelplaneet was, of op zijn minst samen met een Maan liep: Charon. In de mythologie is Charon de veerman die zielen over de rivier brengt van het ene rijk naar het andere.

Principes die in de astrologie bij Pluto horen zijn: massaliteit, macht, dood en wedergeboorte, dieptepsychologie, metamorfose, dwangmatigheid, obsessie, de waanzin van de onderwereld en het absolute duister, en de behoefte daarover beheersing te krijgen: absolute controle over de materie te verkrijgen. Occultisme, Sjamanisme, existentiele veranderingen, ingrepen van het "lot".

Wat gebeurde er eigenlijk in de Westerse wereld nadat Pluto ontdekt werd in 1930? In Europa kwam het Nazisme op, en we kunnen daar rustig spreken over een onderwereld die bovenkwam. Alles wat diep verborgen was, tot en met de meest donkere krachten in de psyche van de mensheid toe, werd zichtbaar, en kwam naar boven - een typische Pluto-manifestatie volgens astrologen. In Amerika was het de mafia die de macht had, ook een vorm van onderwereld.

Op een heel ander niveau werd de dieptepsychologie geboren (C.G. Jung en anderen), die de diepere verborgen krachten van zowel het individu als het onbewuste collectief in kaart brachten, omhoog brachten naar het bewustzijn.

De westerse wereld werd ook geconfronteerd met een ziekte waar men compleet machteloos tegenover stond: kanker: een ziekte die alle cellen aantast en verandert, de metamorfose, maar niet op een erg plezierige manier om het zachtjes uit te drukken. Pluto stond in het teken Kreeft (Cancer) toen hij ontdekt werd in 1930. Onmacht is de emotie die daar bij hoort. Pluto kan ook metamorfoses bewerkstelligen op een manier die heel anders is dan al deze duistere krachten van kanker, dood, maffia en onderwereld. Daarover zo meer. Tijdens WOII werd de atoombom ontdekt, die onder meer bestaat uit het element Plutonium. De atoombom werd ontdekt middels een proces van IMplosie (die vervolgens een explosie teweegbrengt), en in de wetenschap werden deeltjes terug gebracht tot hun kern: de atoomwetenschap zelf werd ontwikkeld na de ontdekking van Pluto. We komen al met al bij Pluto dus terecht bij heel existentiële levensvragen: vragen over de diepere betekenis van het leven, en vragen over de complete uitroeiing van de mens, alsmede vragen over de dood en vormen van verandering waar tegenover we machteloos zijn. We komen bij Pluto terecht bij de kern van alle dingen, net zo goed als de kernenergie ontdekt is sinds de ontdekking van Pluto. Wat is de kern van Pluto? Gaat het nu echt om dood, om uitroeiing, of is er in feite nog een andere bedoeling?

Het is niet ondenkbaar dat alleen een wereldbeeld dat verder gaat dan alleen de fysieke materie, een wereldbeeld is dat op een enigszins zinvolle manier om kan gaan met het astrologische principe van Pluto. Pluto is heel bedreigend voor de materie zelf, zoals we in de bovengenoemde voorbeelden lieten zien. Maar we noemden ook al even het principe van de wedergeboorte... Pluto's intentie is niet om iets dood te maken, Pluto's intentie is in werkelijkheid om iets te ontdoen van onzuivere elementen, maar dat kan alleen maar door die onzuivere elementen zichtbaar te krijgen. Alles wat verstopt blijft in het onderbewuste heeft een bijna autonome macht, en zo lang iets onderbewust is kunnen we er weinig aan veranderen. Pluto verandert strikt genomen nooit iets wat zuiver is, of iets dat volgens de kwaliteit van de ziel is, wat Echt is. Pluto verandert alleen het onechte en laat de waarheid zien van het onechte. Dat dat bedreigend kan zijn spreekt voor zichzelf in een wereld waar mensen dingen graag bij het oude houden, al is het nog zo onecht. Een wereldbeeld dat alleen uitgaat van de materie is mogelijkerwijze niet een juist wereldbeeld, misschien is dat de boodschap wel van Pluto. Pluto confronteert ons met existentiële vragen: met de diepte van het bestaan, misschien met maar een reden: om de kwaliteit van de ziel in ons geboren te doen worden.

Het bestaan en belang van de ziel is een relatief nieuw begrip in de westerse wereld (de wereld waar deze astrologie wordt toegepast, en de wereld waar deze nieuwe planeten ontdekt werden). Pluto is bedreigend voor een wereldbeeld dat alleen in termen van de materie denkt. Pluto is echter veel minder bedreigend voor een wereldbeeld dat weet dat de mens een ziel is die een lichaam heeft, die tijdelijk een huis heeft om zo goed mogelijk die ziel in tot uitdrukking te brengen, die weet dat de planeet Aarde ook een huis is waarvoor gezorgd moet worden. Dat bewustzijn is nog steeds niet echt geboren: nog steeds maken mensen misbruik van de planeet Aarde uit overlevingsangst, en uit het gevoel dat iets "van ons zelf is". En uitgerekend dat wat van onszelf is: de materie, blijkt in Plutonisch opzicht niet eeuwigdurend te zijn, maar juist telkens aan verandering onderhevig te zijn. Wij denken nog steeds dat wij een lichaam zijn en een ziel hebben. Ergens ver weg hebben we die ziel. Vanuit een veel grootser perspectief echter is het precies omgekeerd: wij zijn een ziel die tijdelijk een lichaam tot onze beschikking hebben. Wij willen macht over dat lichaam, en zijn uiteindelijk altijd onmachtig, want al het lichamelijke en het materiele is aan verandering onderhevig. Dat is de boodschap van Pluto. Een boodschap waar niet iedereen aan toe is, want het is bedreigend voor ons bestaande wereldbeeld. Toch stort dat bestaande wereldbeeld in elkaar op alle fronten en vlakken, hoe hard we ook als mensheid proberen het in controle te houden. Telkens worden we geconfronteerd met het feit dat er krachten groter zijn dan wijzelf.

En zo kun je begrijpen waarom het zo lang duurde voordat Pluto ontdekt werd: we waren collectief nog niet toe aan dat idee, want het zet nogal wat op de kop, zoals elke Pluto-bewustwording dingen op de kop zet in ons wereldbeeld. Het enige wat Pluto NIET op de kop zet is waarheid, echtheid en zuivere liefde, de oerkwaliteiten van de ziel zelf. Pluto is een geschenk voor de ziel, en een ware bruut voor ons ego. De wedergeboorte van een wereld waarbij het ego een metamorfose ondergaat om meer samen te werken met de ziel, dat is de werkelijke bedoeling van Pluto. Principes die nog steeds geen onderdeel uitmaken van het massa bewustzijn van de mens, het duurt echt een tijdje voordat Pluto compleet geïncorporeerd is in ons collectieve bewustzijn!

Het bovenstaande stukje werd geschreven naar aanleiding van een vraag die iemand voor de vragenpagina stelde met betrekking tot hoe het mogelijk is dat een nieuwe planeet ontdekt wordt en opeens ook onderdeel uitmaakt van het astrologisch wereldbeeld.

DE HOROSCOOP VAN DE ONTDEKKING VAN PLUTO

 

Het is opvallend dat de Maan in het teken Schorpioen staat bij alle drie ontdekkingshoroscopen van de transsaturnale planeten. De datum 18 februari 1930, een andere datum die genoemd wordt in verband met de ontdekking van Pluto (een verificatie datum) heeft eveneens de Maan in het teken Schorpioen staan. (Pluto als planeet hoort overigens op zich bij het teken Schorpioen en heeft daar veel raakvlakken mee in zijn uitwerkingen).

N.B. toevoeging eind 2006: nog veel opvallender is het feit dat Pluto zelf het IC transiteerde van deze ontdekkingshoroscoop in het jaar dat er zoveel te doen was over Pluto zelf: de IAU besloot dat Pluto niet langer een planeet was. Pluto transit het IC van welke horoscoop dan ook geeft een totale ontworteling aan, een basis die compleet overhoop gegooid wordt.... en dan nog zijn er mensen die denken dat de bovenstaande horoscoop niet klopt omdat er op het internet andere (verificatie-data) gepubliceerd zijn......

Uitgaande van de principes die hierboven belicht werden zou je kunnen zeggen dat Pluto hier in het 10e huis, komend van het derde huis (waar hij over heerst) met informatie van doen heeft (3e huis) die zichtbaar wordt (10e huis). Deze informatie staat in conflict met de tot dan toe aangenomen wetten over fenomenen als existentie en bestaan, en met betrekking tot de onderwereld en oorlog: Pluto tegenover Mars, Mars die heerst over het 8e huis. Het hele oorlogsvoeren zou vanaf de ontdekking van Pluto op andere, massalere schaal gebeuren, niet meer van man-tot-man (Mars), maar via totaaldreigingen (Pluto).

Pluto staat exact halfvierkant Neptunus hetgeen op een verborgen kwaliteit wijst die transformatie van relaties van mensen tot doel heeft: Neptunus in 12 als heerser van het 7e huis. Onze romantische noties van de liefde en het zoeken van eeuwige liefde in relaties ondergaat potentieel een metamorfose door diepere inzichten van Pluto. Illusies worden omvergeworpen, ten gunste van waarachtig inzicht (Pluto als heer 3) . Pluto werd strikt genomen ontdekt op het eerste energetische moment in de cyclus van Pluto/Neptunus : de conjunctie die eens in de 500 jaar voorkomt, en de toon zet voor een nieuwe (Pluto) spiritualiteit (Neptunus) vond eind 19e eeuw plaats. Het eerste halfvierkant vond dus plaats rond de ontdekking van Pluto. Vrij snel daarna kwam Pluto sextiel Neptunus te staan, en dit aspect blijft tot in het begin van de 21e eeuw aan de hemel staan.

Het meest boeiend aan deze horoscoop is misschien wel dat de Maan laat zien dat de Maansknopen erg belangrijk zijn: de Zuidelijke Maansknoop wordt beheerst door Pluto: en deze staat in het 2e huis - telkens vallen we terug in de macht van de materie (2e huis), terwijl het gaat om een metamorfose van waarden en normen (Noordknoop in het 8e huis in Stier) , een metamorfose die kan ontstaan door zelf verantwoordelijkheid te nemen over ons leven en over hoe we met de stof en de materie omgaan (Noordknoop beheerst door Venus in Steenbok in het 5e huis). We voelen ons eerder onderhevig aan krachten van buitenaf (Zuidknoop) dan dat we zo makkelijk zelf verantwoordelijkheid nemen voor de dingen (Noordknoop) - zo eenvoudig is het immers niet om op het pad van de Noordknoop terecht te komen. De horoscoop laat zien dat het niet de bedoeling is controle te verkrijgen over de natuur (wat we eigenlijk willen met deze Knopen-as), maar dat we ons in liefde verbinden met dat wat natuurlijk is op een echte manier, en daar verantwoordelijkheid voor nemen en zorg voor dragen.

© Joyce Hoen DF Astrol S, 2000-8

Een artikel van Yvonne de Haan-Moorer over Pluto als tijdsgeest vind je hier