Naar het bewustzijn van het ware zelf (PDF)

 8,00

Auteur :  Alexander Ruperti
pagina’s: 96

“Naar het bewustzijn van het Ware Zelf: de cycli van het Ascendantpunt” gaat over de drie geboortemomenten in het leven: de fysieke geboorte (aangegeven door de geboortehoroscoop); de psychologische geboorte (progressies 28 jaar) en de spirituele geboorte (progressies 56 jaar), met als uitgangspunt de cycli van de progressieve Maan. Ruperti opteert in dit boekje voor een techniek om de Ascendant volgens dat ritme vooruit te schuiven.

Het boekje werd vertaald uit het Frans (Vers la Conscience du Moi Essentiel) door Béatrice Boucher (astrologe te Arnhem) en verschijnt hiermee voor het eerst in een andere taal.

“De cycli van het Ascendantpunt” wordt gevolgd door een even zo metafysisch artikel van Alexander Ruperti, getiteld: De Levensprocessen in het Menselijk Organisme, de Drie Chakra-niveaus, eveneens vertaald uit het Frans door Béatrice Boucher.

Beschrijving

Uit de inhoudsopgave:

DE CYCLI VAN HET ASCENDANTPUNT
I  De drie geboortemomenten en de horoscoop
Tweede geboorte
Derde geboorte
II  Het Ascendant- en Descendantpunt
De IC-MC-as
III  Progressies van het Ascendantpunt
Oude methode
Huidige methode
De intuïtie
Het instinct
Ontwikkeling van het bewustzijn
Het Ascendantpunt en Jungiaanse functies
Generieke en Individuele factoren
Perioden van zeven jaar
Horoscoop Wagner
Het Zelf
De Tijdsanalyse
IV De Gulden Snede en de dode zone
Tabel inversiepunt – Dode punt
Conclusie

DE LEVENSPROCESSEN IN HET MENSELIJK ORGANISME
De Drie Chakraniveaus:
De drie systemen van energiecirculatie
De niveaus van integratie
Andere centra
Het etherisch lichaam

Voorwoord:

Van de uitgeefster

De laatste keer dat ik Alexander Ruperti ontmoette was in juni 1996, toen hij en zijn vrouw Marief geheel belangeloos naar Amsterdam kwamen voor een congres over spirituele astrologie “The Soul in Astrology”, bij OIBIBIO. Tijdens dat congres heb ik meerdere diepgaande gesprekken met hem gehad en aan het eind gaf hij mij het boekje “Vers la Conscience du Moi Essentiel” dat mij ondanks mijn roestige Frans onmiddellijk aansprak. Eén van de kwaliteiten van Ruperti is dat hij een astrologie beschrijft, die je niet altijd klakkeloos overneemt, maar waardoor je eigen geest gestimuleerd wordt om dieper na te denken over de symbolen in de horoscoop. Met elk hoofdstuk in het door het CHTA eerder gepubliceerde boek van Ruperti (Cosmische Cycli van Wording) had ik die enorm inspirerende ervaring eveneens. Kahlil Gibran spreekt over de ware leraar als iemand die niet klakkeloos kennis overdraagt, maar die in staat is om je naar de grenzen van je eigen geest te brengen. Zo’n leraar was Alexander Ruperti. Voor heel veel astrologen op het spirituele pad was Alexander Ruperti een ware meester, hij hielp anderen belangeloos met hun spirituele vragen en moeilijkheden en zo ook mij. Hij vertrouwde me toe dat veel Franse astrologen (hij werkte voornamelijk in Frankrijk in de astrologie in de laatste jaren van zijn leven) hem inderdaad als een guru beschouwden, iets wat hij absoluut niet nastreefde, en een kwaliteit die ik ook nooit op de figuur van Alexander Ruperti had geplakt. Aan het eind van die dagen in Amsterdam overhandigde ik hem (mede als organisator van dat congres) een enorme bos bloemen, de grootste en mooiste bos bloemen die ik had kunnen vinden. Hij weigerde deze en zei: “laat de bloemen alsjeblieft aan de kant van de weg staan”. Thuisgekomen na het congres bleek de sterke spirituele kracht van Alexander Ruperti door te werken, en tot mijn eigen verbazing merkte ik dat ik een heel bijzonder mens had ontmoet bij deze laatste ontmoeting, een man met een grenzeloze en onvoorwaardelijke liefde in zijn hart, achter zijn soms strenge façade, en iemand die zich belangeloos inzette voor zijn idealen voor een andere astrologie.

Béatrice Boucher is een van oorsprong Franse astrologe die al jaren in Nederland woont. Zij is goed ingevoerd in de astrologie van Dane Rudhyar en Alexander Ruperti en verklaarde zich bereid om het boekje  te vertalen in het Nederlands, ook geheel belangeloos. Maandenlang namen wij de vertaling met elkaar door, en discussieerden tijdens dat proces over de ideeën die Alexander Ruperti probeerde te verwoorden met dit boekje. Het was een heel inspirerend proces! Eind 2001 ontving ik een kerstkaart van Marief Ruperti, met een foto van een Indiase Saddhu (een wijze), en er onder de tekst ‘On his Own Road’. Die foto siert nu het omslag van dit boekje. 

De filosofie die in dit boekje gepresenteerd wordt is minstens zo belangrijk als de technieken waarmee Alexander Ruperti aan het werk gaat, en kenmerken de latere Alexander Ruperti heel sterk. Het is niet zo makkelijk geschreven als zijn boek Cosmische Cycli in Wording (wat ik zijn ’Meester’ werk blijf noemen), maar de verklanking van hogere waarden in de astrologie zal ‘ingewijden in het pad van de spirituele astrologie’ zeker aanspreken. Alexander Ruperti was van mening dat het in onze tijd voornamelijk om de ontwikkeling van onze mentale geest gaat, en dat we ons nu niet langer bezig moesten houden met de ontwikkeling of zelfs ontdekking van het astrale veld. Toen ik verdwaalde op dat gebied in mijn eigen spirituele proces, was hij degene die me hielp uit dat moeras te komen en de omslag te maken van wat je zou kunnen noemen het derde zonnevlechtgebied naar het keelcentrum, de twee polen rond het hartchakra. Een interessante lezing van Alexander Ruperti over de chakra’s completeert dit boekje.

Joyce Hoen DF Astrol S., Zutphen, April 2002

Van de vertaalster

2 juni 1996, het Uranus-in-Waterman-congres is afgelopen. Ik ga zitten. Tegenover mij zitten Alexander Ruperti en Marief, zijn vrouw, Joyce Hoen en nog een paar mensen. Even bijkomen van alle indrukken, ieder op zijn eigen manier. Ik zie Ruperti een klein boekje overhandigen aan Joyce. Drie jaar later ontvang ik van een Franse collega astrologe ‘la Revue d’Activité Humaniste’, speciaal gewijd aan Ruperti. Ruperti had toen al een jaar dit aardse leven verlaten. Ruperti dood? Ik lees voor het eerst aandachtig de verzamelde artikelen van zijn hand. Het kwartje valt, zoals je in Nederland zegt. Een schat aan informatie. Ik bedenk dat deze informatie ook door andere gelezen moet worden omdat het vertelt over de meer-dimensionele horoscoop, of beter gezegd, het meer-dimensionele leven. Uiteindelijk kom ik bij Joyce terecht en ineens komt dat boekje van toen weer ter sprake. En zo begonnen we aan de klus. ‘Liefdeswerk’ zegt Joyce, ‘het lot’ zeg ik. Het vertalen van dit boekje was voor mij een soort gymnastiek van de geest, een vorm van teruggaan naar de bron van het denken, mijn denken wellicht. Een verdieping, een soort spoedcursus Ruperti, maar ook een brug naar mijn eigen wortels, via de Franse taal.

De discussies met Joyce die daaruit voortvloeiden, maakten duidelijk hoe belangrijk het is de juiste woorden te gebruiken, om deze specifieke weg naar het ware spirituele leven in de praktijk van alle dag niet alleen te zien en te voelen maar ook vorm te geven. Want als je geen woorden hebt, hoe kun je de vertaalslag maken van spirit (ziel) naar werkelijkheid? En hoe moet je het zonder woorden (die inzicht mogelijk maken) als astroloog anders doen in gesprek met een cliënt?

Béatrice Boucher, Arnhem, April 2002